Η βιολογία του τριχωτού κεφαλής εν συντομία

Το τριχωτό, με άλλα λόγια το λίκνο της τρίχας, καταλαμβάνει μια μεγάλη επιφάνεια ίση με 600-700 cm², αποτελώντας έτσι το 3% της συνολικής επιφάνειας του δέρματος.
Η θερμοκρασία του τριχωτού κυμαίνεται γύρω στους 34°C και το pH του είναι περίπου 5.
Σε ό,τι αφορά το δέρμα, αυτό αποτελείται από 3 μέρη: την επιδερμίδα, το χόριο και το υπόδερμα. Βασική διαφορά σε σύγκριση με το υπόλοιπο δέρμα είναι ότι το δέρμα του τριχωτού περιλαμβάνει επίσης μεγάλο αριθμό τριχοθυλακίων.

1. Κερατίνη στιβάδα: επιφανειακή και προστατευτική στιβάδα της επιδερμίδας.
2. Επιδερμίδα: στοιβάδα που ανανεώνεται διαρκώς. Ρυθμίζει τις αλληλεπιδράσεις ανάμεσα στο σώμα και στο εξωτερικό περιβάλλον (υγρασία, θερμοκρασία).
3. Χόριο: στρώμα συνδετικού ιστού. Περιέχει ένα πυκνό δίκτυο τριχοειδών αγγείων που καθιστούν το δέρμα ευαίσθητο στο άγγιγμα και στις διακυμάνσεις της θερμοκρασίας.
4. Υπόδερμα: στρώμα λιπώδους ιστού. Αποτελεί δεξαμενή θρεπτικών συστατικών και απορροφά τους κραδασμούς από τις θερμικές & μηχανικές επιθέσεις.
5. Σμηγματογόνος αδένας.
6. Τριχοθυλάκιο.

ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΤΡΙΧΩΤΟ

• Το τριχωτό παρουσιάζει υψηλή πυκνότητα τριχοθυλακίων (200 με 300 ανά cm² vs 10 με 15 ανά cm² στους πήχεις).
• Η παραγωγή σμήγματος στο τριχωτό είναι πιο άφθονη από ό,τι οπουδήποτε αλλού στο σώμα.
• Το τριχωτό διαθέτει ένα πυκνό δίκτυο νεύρων, με 230 υποδοχείς/cm² κατά μέσο όρο.
• Η επιφάνεια του τριχωτού αποικίζεται από μεγάλους πληθυσμούς ζυμομυκήτων (όπως ο Malassezia) και βακτηρίων.
• Ενυδάτωση τριχωτού: το τριχωτό διαθέτει διπλάσια περιεκτικότητα σε νερό σε σύγκριση με άλλες περιοχές του δέρματος στο σώμα.