Αλήθεια ή ψέμα: Κοινοί μύθοι για την πιτυρίδα

ΨΕΜΑ
Η πιτυρίδα σχετίζεται με μια ανισορροπία του μικροβιώματος, το οποίο αναπτύσσεται πιο γρήγορα σε περιοχές πλούσιες σε σμήγμα. Αυτός ο συνδυασμός έχει ως αποτέλεσμα την λιπαρή πιτυρίδα, η οποία κολλάει στο τριχωτό της κεφαλής με μορφή κολλημένων νιφάδων. Σύμφωνα με μελέτες, σε γενικές γραμμές, οι άνδρες είναι πιο πιθανό να εμφανίσουν πιτυρίδα από τις γυναίκες[1]. Η έρευνα δείχνει επίσης ότι ορισμένες ομάδες πληθυσμών ανάλογα με την εθνικότητα, είναι πιο πιθανό να υποφέρουν από πιτυρίδα από άλλες. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με μελέτη ο επιπολασμός της πιτυρίδας ήταν μεταξύ 81–95% στους Αφροαμερικανούς, 66–82% στους Καυκάσιους και 30–42% στους Κινέζους.[2] Μάθετε περισσότερα για τη διαφορά μεταξύ των διαφορετικών τύπων πιτυρίδας.

ΠΕΡΙΠΟΥ ΑΛΗΘΕΙΑ:
Όπως είναι γνωστό, η πιτυρίδα οφείλεται στα υπερβολικά υψηλά επίπεδα του ζυμομύκητα που αναφέραμε προηγουμένως (malassezia), ο οποίος συναντάται στο τριχωτό της κεφαλής σχεδόν όλων των ανθρώπων. Από αυτή την άποψη, η πιτυρίδα μπορεί να χαρακτηριστεί ως μια επαναλαμβανόμενη κατάσταση. Η πιτυρίδα, ωστόσο, μπορεί να σχετίζεται και με τα επίπεδα σμήγματος του τριχωτού της κεφαλής. Επομένως, αυτή η πάθηση είναι πιθανότερο να κάνει ξανά την εμφάνισή της σε περιόδους της ζωής μας όπου η παραγωγή σμήγματος είναι υψηλότερη από ό,τι συνήθως, όπως, για παράδειγμα, στην εφηβεία.

ΠΕΡΙΠΟΥ ΑΛΗΘΕΙΑ:
Αν και ο καθένας μπορεί να εμφανίσει πιτυρίδα σε οποιαδήποτε φάση της ζωής του, η πιτυρίδα συνδέεται και με διάφορους εξωτερικούς παράγοντες. Η ηλικία, το στρες, ακόμα και τα επίπεδα ορμονών στο σώμα μπορούν να επηρεάσουν το πόσο συχνά εμφανίζουμε πιτυρίδα. Όταν ο ζυμομύκητας malassezia συνδυάζεται με αυξημένα επίπεδα σμήγματος, αρχίζουν να δημιουργούνται λιπαρές νιφάδες. Αυτές, με τη σειρά τους, προκαλούν τον ταχύτερο πολλαπλασιασμό των κυττάρων του ζυμομύκητα αυτού στο τριχωτό της κεφαλής, δημιουργώντας έναν φαύλο κύκλο. Αυτό εκδηλώνεται ακόμα εντονότερα σε τριχωτά κεφαλής με αυξημένη παραγωγή σμήγματος (για παράδειγμα, σε εφήβους) ή σε άτομα που πάσχουν από στρες, το οποίο μειώνει τις φυσικές άμυνες του σώματος και μας καθιστά πιο ευάλωτους σε δερματικές παθήσεις.

Αναφορές:
[1] Manuel, F. et al, ‘A New Postulate on Two Stages of Dandruff: A Clinical Perspective’ in International journal of Trichology 3.1 (2011) pp. 3-6
[2] Borda, L. et al, ‘Seborrheic Dermatitis and Dandruff: A Comprehensive Review’ in Journal of Clinical and Investigative Dermatology 3.2 (2015) 10.13188/2373-1044.1000019.