Τριχόπτωση, ένα φυσιολογικό φαινόμενο
Όλοι έχουμε κατά μέσο όρο 100.000 - 150.000 τρίχες στο τριχωτό μας. Όπως και οι τρίχες στο σώμα μας, τα μαλλιά μας ανανεώνονται συνεχώς, με κάθε τρίχα να διέρχεται από έναν σαφώς καθορισμένο κύκλο ανάπτυξης (αναγενής φάση), εκφυλισμού (καταγενής φάση), αδράνειας (τελογενής φάση) και πτώσης. Αυτό σημαίνει ότι το να χάνουμε 50 με 100 τρίχες την ημέρα είναι απολύτως αναμενόμενο και φυσιολογικό.
Σε κάποιες περιπτώσεις, ωστόσο, η τριχόπτωση μπορεί να γίνει πιο έντονη είτε σε όλο το τριχωτό είτε σε συγκεκριμένα σημεία. Τα αίτια αυτού του τύπου μη φυσιολογικής τριχόπτωσης είναι ποικίλα, αλλά περιλαμβάνουν κυρίως κληρονομικούς ή περιβαλλοντικούς παράγοντες. Μερικές φορές, μπορεί να επίσης να ευθύνονται διάφορες ασθένειες που προκαλούν τριχόπτωση.
Πολλές ασθένειες μπορεί να επιταχύνουν την τριχόπτωση
Οποιαδήποτε ασθένεια που συνεπάγεται πυρετό, κόπωση ή στρες μπορεί να αποτελέσει αιτία τριχόπτωσης. Αυτή η μορφή τριχόπτωσης, που ονομάζεται τελογενής τριχόπτωση, είναι αιφνίδια, διάχυτη και, συχνά, έντονη. Ευτυχώς όμως, η τριχόπτωση αυτού του τύπου είναι προσωρινή, με τα μαλλιά να επανέρχονται στον φυσιολογικό κύκλο ανάπτυξης, αδράνειας και πτώσης μόλις το αίτιο της ασθένειας εντοπιστεί και αντιμετωπιστεί.
Ασθένειες που σχετίζονται με ανεπάρκεια σιδήρου μπορεί να αποτελέσουν αιτίες τριχόπτωσης
Ο σίδηρος είναι απαραίτητος για την υγεία των μαλλιών. Η έλλειψη σιδήρου μπορεί να κάνει τα μαλλιά πιο λεπτά και πιο εύθραυστα και, μερικές φορές, να οδηγήσει ακόμα και σε διάχυτη τριχόπτωση. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι ασθένειες που συνδέονται με ανεπάρκεια σιδήρου, όπως, για παράδειγμα η αναιμία ή οι χρόνιες φλεγμονώδεις παθήσεις, μπορεί να οδηγήσουν σε τριχόπτωση.
Γυροειδής αλωπεκία, ένα αυτοάνοσο νόσημα που προκαλεί τριχόπτωση
Αυτό το αυτοάνοσο νόσημα που προκαλεί τριχόπτωση επηρεάζει σχεδόν το 2% τόσο των ενηλίκων όσο και των παιδιών. Επιτίθεται στα τριχοθυλάκια και εκδηλώνεται με διαφορετικούς τρόπους –από την τοπική τριχόπτωση σε συγκεκριμένα σημεία του τριχωτού (κατά τόπους γυροειδής αλωπεκία) μέχρι την απώλεια όλων των μαλλιών (ολική γυροειδής αλωπεκία) ή ακόμα και την πλήρη απώλεια όλων των τριχών από το τριχωτό και το σώμα (καθολική γυροειδής αλωπεκία).
Παρ’ όλο που τα αίτιά της δεν έχουν γίνει ακόμα πλήρως κατανοητά, η ασθένεια αυτή θεωρείται αυτοάνοση. Σε κάποιους ασθενείς, η γυροειδής αλωπεκία αυτοθεραπεύεται. Σε άλλες περιπτώσεις, θα πρέπει να αντιμετωπιστεί με φαρμακευτική αγωγή, και συνιστάται επίσκεψη στον δερματολόγο. Επίσης, υπάρχει το ενδεχόμενο η γυροειδής αλωπεκία να συνδέεται και με άλλα αυτοάνοσα νοσήματα (π.χ. που σχετίζονται με τον θυρεοειδή).
Άλλα αυτοάνοσα νοσήματα που προκαλούν τριχόπτωση
Γενικότερα, τα αυτοάνοσα νοσήματα που προσβάλλουν το δέρμα και άλλα όργανα μπορεί να αποτελέσουν αιτίες τριχόπτωσης. Αυτό ισχύει για τον ερυθηματώδη λύκο ή τη νόσο Gougerot-Sjögren, δύο αυτοάνοσα νοσήματα που επηρεάζουν κυρίως τις γυναίκες. Τα νοσήματα αυτά προκαλούν συχνά τριχόπτωση και χρήζουν ιατρικής περίθαλψης.
Πηγές:
https://hal.univ-lorraine.fr/hal-01733956
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5573125/
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5685931/
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28925637
